από vasilhs m6 την Δευτ Φεβ 27, 2012 18:59
Λένε ότι όλα τα καλά έχουν και ένα τέλος και αυτό το τέλος ήρθε για το Mazda RX-8 καθώς οι εκπομπές ρύπων του Wankel δε συνάδουν με την τελευταία οδηγία που τέθηκε σε ισχύ στην Ευρώπη. Το team του High Octane κάνει έναν απολογισμό για το ιαπωνικό coupe.
Μάνος Ράλλης : Για εμένα το Mazda RX-8 ήταν ένα εκπληκτικό αυτοκίνητο. Όταν παρουσιάστηκε εν έτη 2002 είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό. Η σιλουέτα του στην αρχή μου είχε φανεί πολύ παράξενη. Δεν το χωρούσε ο νους μου ότι ο απόγονος του RX-7 θα είχε ανάποδα ανοιγόμενες πίσω πόρτες, πίσω θέσεις που θα βόλευαν και ενήλικες αλλά και χώρο αποσκευών. Κοινώς μιλάμε για ένα coupe με σούπερ πρακτικότητα και καθημερινή ευχρηστία. Το βασικό όμως ήταν η οδήγηση. Ο Wankel ακόμα και στην ηπιότερη εκδοχή των 192ps πρόσφερε ιδανική ισχύ και ροπή από το μηδέν μέχρι τον κόφτη με γραμμικότητα, δηλαδή ότι πρέπει για ένα αυτοκίνητο που σχεδιάστηκε για να προσφέρει ατελείωτο παιχνίδι με την ουρά. Ακόμα και οδηγοί που δεν πολυενδιαφέρονταν για το drift χάλασαν πολλά ζεύγη πίσω ελαστικών καθώς το Mazda RX-8 σε προδιέθετε για αυτό. Σίγουρα η κατανάλωση ήταν μεγάλη υπό πίεση όμως τότε η βενζίνη κόστιζε πολύ λιγότερο από 1 euro. Θα μου λείψει το RX-8 αλλά είμαι σίγουρος ότι οι Ιάπωνες της Mazda κάτι ετοιμάζουν. Υπομονή.
Μιχάλης Ντιβέρης : Το τέλος της διάθεσης του Mazda RX-8 από την ελληνική αντιπροσωπεία δε θα μπορούσε να με αφήσει ασυγκίνητο. Και αυτό γιατί πρόκειται για ένα μοντέλο το οποίο είναι ξεχωριστό από τα υπόλοιπα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους δρόμους της χώρας μας. Και αυτό όχι λόγω εμφάνισης αλλά μηχανικής ιδιαιτερότητας. Το περιστροφικό μοτέρ Wankel φροντίζει για αυτό, καθώς είναι το μοναδικό αυτοκίνητο παραγωγής που εξοπλίζεται με τέτοιου είδους μοτέρ. Ένα μοτέρ το οποίο εκτός από πολύ καλές επιδόσεις χάριζε και προνομιακή μεταχείριση στους ιδιοκτήτες του λόγω του χαμηλού κυβισμού ο οποίος συνεπάγεται και χαμηλά πάγια έξοδα.
Από την άλλη σίγουρα δεν ήταν ένα αυτοκίνητο τέλειο, κανένα δεν είναι εξάλλου. Στο πίσω κάθισμα του Mazda RX-8 θα νιώσεις κλειστοφοβικά και σίγουρα θα δυσανασχετήσει όποιος βρεθεί εκεί για αρκετή ώρα. Από την άλλη βέβαια και μόνο η ύπαρξη χώρου για πίσω επιβάτες είναι κάτι που εκτιμήθηκε από πολλούς. Από κανέναν όμως δεν θα εκτιμηθεί η υψηλή κατανάλωση βενζίνης η οποία ειδικά στις μέρες μας κοστίζει πολύ ακριβά και σου αδειάζει το πορτοφόλι. Θα μου λείψει το Mazda RX-8 και φυσικά θα λείψει σε όλους του λάτρεις του αυτοκινήτου και της γρήγορης οδήγησης, γιατί πλέον τα αυτοκίνητα που μπορούν να σου προσφέρουν καθαρόαιμη οδηγική εμπειρία, χωρίς τη λογοκρισία ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλείας, είναι λίγα.
Στάθης Πετρόπουλος : Πιστεύω πως ορισμένα αυτοκίνητα φτιάχνονται μόνο για τους δημοσιογράφους του ειδικού Τύπου. Ανθρώπους δηλαδή που τα κάνουν δικά τους για μια εβδομάδα και στη συνέχεια (θέλοντας και μη) τα αφήνουν και επιστρέφουν στον πιστό τους σύντροφο ή σε μια άλλη διαφορετικού χαρακτήρα εφήμερη σχέση. Το Mazda RX-8 είναι πιθανότατα ένα από τα πιο χαρακτηριστικά… εξωσυζυγικά αυτοκίνητα. Το ευχαριστιέσαι για όσο το έχεις, αλλά δεν θα μπορούσες να το έχεις για πάντα. Μπαίνεις μέσα και ξεκινάς να το στρίβεις, να το στραμπουλάς, να πατάς γκάζι και εκείνο να ανταποκρίνεται ή απλώς να το αφήνεις να σε μεταφέρει. Όλα τα κάνει χωρίς να σε κουράζει και χωρίς να σε φοβίζει. Επιπροσθέτως δεν διαμαρτύρεται και δεν σε προδίδει. Αν διάλεγα αυτοκίνητο να μου αρέσει όταν το οδηγώ, να με χωράει (ως οικογενειάρχη) έστω και στοιχειωδώς και να μην μου αφήνει τρύπιες τσέπες από service, ζημιές και άλλα, πιθανότατα δεν θα μπορούσα να διαλέξω τίποτα άλλο. Από την άλλη η καθημερινότητα δεν είναι μια εβδομάδα ξεγνοιασιάς και ανέμελης διάθεσης, στοιχεία στα οποία αφήνεις τον εαυτό σου να ολισθήσει όταν οδηγείς το RX-8. Είναι στυγνή (όπως λέει και το κλισέ) και περιλαμβάνει άγχος για χρήμα και χρόνο και αρκετούς συμβιβασμούς. Ως εκ τούτου το RX-8 με τα 14+ λίτρα κατανάλωσης στην καθισιά του δεν ήταν και πολύ συμφέρον αυτοκίνητο για μετακινήσεις, άσε που αν έμπαινες σε πλατεία όλο και μια δύο γύρες παραπάνω θα έκανες. Για μένα ήταν περισσότερο απόδραση. Πολύ θα ήθελα να το είχα για περισσότερο από μια εβδομάδα γιατί κυριολεκτικά σε έκανε να αισθάνεσαι χεράς. Ήταν τόσο εύκολο να γυρίσει και τόσο εύκολο να το μαζέψεις. Έπαιζες μαζί του και πραγματικά το απολάμβανες χωρίς ίχνος τύψεων μιας και αισθανόσουν πως ήταν φτιαγμένο ακριβώς για αυτό. Κρίμα που δεν παράγεται άλλο, αλλά εμπιστεύομαι Μάνο Ράλλη που λέει πως οι Ιάπωνες κάτι ετοιμάζουν!